Czy wiesz, że….

  • biała bagietka podnosi cukier silniej od Snickersa?
  • przeciętny Polak zjada 40 kg cukru rocznie?
  • na cukrzycę chorują 3 mln Polaków, a ok. 20 mln zmaga się z nadwagą lub otyłością?
  • to cukier spożywany w nadmiarze przyczynia się do chronicznego zmęczenia, senności poposiłkowej i spadku mocy?
  • być może jesteś silnie uzależniony i to nadmiar cukru w diecie wywołuje przewlekły stan zapalny odpowiedzialny za szereg chorób cywilizacyjnych od otyłości po nowotwory?!

CUKIER, CUKIER, CUKIER. WSZĘDZIE CUKIER.

Sama słodycz? Nie sądzę. Nie jesteśmy ewolucyjnie przystosowani do zalewania się kilogramami cukru! A niestety nieświadomi często raczymy się tzw. “koniami trojańskimi”, czyli ukrytymi źródłami cukru- bo co ma białe pieczywo albo pakowana szynka do cukru z cukiernicy? Więcej niż Ci się wydaje.

Właśnie dlatego podejmij wyzwanie! 30 dni może odmienić Twoje życie. 😉

Kilka dni temu postanowiłam podjąć 30 dniowe wyzwanie. Mianowicie: ZERO CUKRÓW PROSTYCH w diecie. Ambitny plan, przyznaję, bo cukry proste zawarte są praktycznie we wszystkich najsmaczniejszych produktach:

  • wszelakich słodyczach i łakociach (tu boli najbardziej)
  • produktach rafinowanych i oczyszczanych: białe mąki, ryże, makarony, chleby, o pizzy nie wspominając 😉
  • słodkich, kolorowych napojach
  • sokach owocowych
  • wędlinach, kiełbasach, jogurtach, “zdrowych przekąskach” (tzw. konie trojańskie).

Postanowiłam, że rozpocznę od wyrzucenia największych śmieci z jadłospisu- a w moim przypadku są to zdecydowanie SŁODYCZE (z resztą jakoś sobie radzę). Mimo, że łatwo nie jest póki co wytrwałam w postanowieniu, a podobno najstraszniejszy jest początek- czyli odcięcie od źródła. 😉 Jeżeli też chcesz podjąć wyzwanie zrób to stopniowo- np. rezygnując na początek ze słodkiego napoju, który pijesz codziennie do obiadu. Skok na głęboką wodę w tym temacie nie jest wskazany, bo trudno jest wytrwać w postanowieniu wyrzucając z jadłospisu prawie wszystkie dotychczasowe produkty spożywcze.

A więc po co to robię? Żeby cieszyć się zdrowiem, dobrym samopoczuciem i pełnią energii. Po cichu marzę, aby wyrwać się z rąk tego, jakże słodkiego oprawcy. Podejmij wyzwanie razem ze mną, a poniżej znajdź choć jeden powód (ja znalazłam ich wiele), dla którego warto “zaryzykować” 😉

Cukier w czystej postaci uzależnia w bardzo krótkim czasie i w sposób bezpośredni zaburza pracę naszego organizmu, wyzwalając cały szereg chorób przewlekłych od A do Z. Mówi się nawet o nałogu od cukru i że jest z nim jak z heroiną- niełatwo z dnia na dzień się z nim rozstać, a skutki mogą być opłakane (serio!).  30 dni to optymalny czas na wydostanie się z pułapki cukrowej i eksplorowania kuchni wcześniej nam nieznanej (a jakże odżywczej).  Dlatego przez najbliższy miesiąc stoczę batalię z cukrem, aby przestać być jego zakładnikiem. Czy skutecznie?

Bezcukrowe wyzwanie, czyli dlaczego warto się uwolnić od cukru?

Ocal swoje zdrowie, bo jak się okazuje cukier potrafi wyrządzić wiele krzywd zakradając się po cichu. Naukowcy potwierdzają, że cukier rozstraja funkcjonowanie naszych organizmów na różnych poziomach.

  1. Wpływa na rozwój chronicznego, utajonego stanu zapalnego uznawanego obecnie za główny czynnik wyzwalający choroby serca, cukrzycę i nowotwory. Zatem codzienna porcja niepotrzebnego cukru predysponuje nas do zachorowania na powyższe schorzenia.

  2. Biały narkotyk– szybko i silnie uzależnia. Oddziałuje na nasz mózg podobnie, jak heroina czy kokaina. A wszystko za sprawą dopaminy, neuroprzekaźnika naszego mózgu, który odpowiedzialny jest za system nagrody i odczuwania przyjemności. Pod wpływem dużej ilości cukru lub wspomnianych substancji odurzających jej poziom gwałtownie wzrasta i w ten sposób wpadamy w pułapkę- regularnie sięgamy po coś słodkiego, aby poczuć się lepiej.

  3. Niszczy florę jelitową, a co za tym idzie- obniża odporność- nasze jelita to 70-80% odporności. Spróbujcie zmienić styl życia, a może okazać się, że raz na zawsze zakończycie etap niekończących się infekcji i przeziębień.

  4. Cukier wypłukuje minerały i witaminy. Nasz organizm wykorzystuje do swojego metabolizmu różnych związków- jeżeli dostarczamy sobie cukru przykładowo z białej bułeczki (czyli produktu poddanego rafinacji- pozbawionego m.in. cennych minerałów i witamin) dochodzi do wypłukania naszych zbiorników zapasowych z tych substancji. Nie dość, że nie dostarczamy niczego wartościowego (bo tylko cukier) to co gorsza wypłukujemy nasze rezerwy. Lepiej w takiej sytuacji zdecydować się na produkty z pełnego ziarna, nieoczyszczone, a najlepiej- z warzyw i owoców, które posiadają tych cennych związków najwięcej.

  5. Wpływa na rozwój otyłości. Podczas zalewania naszego organizmu cukrem powodujemy, że poziom glukozy we krwi gwałtownie rośnie. W związku z tym nasza trzustka odpowiada wyrzutem insuliny, której zadaniem jest obniżenie tego poziomu. W pewnym momencie organizm potrzebuje coraz większych ilości insuliny żeby “upakować” niechciany, a nadmiernie dostarczany z dietą cukier. Po latach złych nawyków żywieniowych dochodzi do nadmiernej ilości cukru i insuliny we krwi obwodowej odpowiedzialnych za chroniczny stan zapalny ! (patrz punkt 1), a także rozbudowania tkanki tłuszczowej, do której wędruje nadmierny cukier, niechciany przez inne komórki. To zjawisko nazywane jest insulinoopornością i stanowi wczesne stadium cukrzycy. Jest to zatem moment, gdzie zmianą nawyków żywieniowych możemy dużo zdziałać, nim będzie za późno.

  6. Powoduje rozrost pasożytów i grzybów. Pamiętajcie, że pasożyty, grzyby czy niechciane, chorobotwórcze bakterie jelitowe wytwarzają swoje produkty przemiany materii (m.in. toksyny), które przedostają się później do krwiobiegu i robią tam bałagan.

  7. Zaburzenie koncentracji, przewlekłe zmęczenie, “brain fog”, czyli po naszemu zamulenie. Proces zapalny rozwijający się pod wpływem wysokich cukrów we krwi rzutuje także na pracę tkanki mózgowej.

  8. Choroba Alzheimera ?! Coraz więcej badań naukowych potwierdza relację między wysokim poziomem cukru we krwi a występowaniem choroby Alzheimera (nazywanej cukrzycą typu III). Jest to temat w fazie intensywnych badań, natomiast już dziś mówi się, że ograniczenie cukru w diecie może zminimalizować i zwolnić tempo rozwoju choroby.

Koncentruj się na tym, co możesz jeść, a nie z czego musisz zrezygnować

Jest cały arsenał zdrowych i odżywczych zamienników sztucznego, rafinowanego cukru. Są to choćby owoce: maliny, borówki, jagody, cytrusy, melony, kiwi, truskawki, jabłka, zielone niedojrzałe banany i wszystkie warzywa. Tak, tak- to pokarmy uboższe w cukier, ale również go zawierające. Cukier wchłania się powoli, powoli rośnie jego poziom we krwi i organizm radzi sobie z jego gospodarowaniem i “pakowaniem” do komórek- tak nas nauczyła ewolucja radzić sobie z węglowodanami. Dodatkowo w naturalnych źródłach cukru współwystępują witaminy i minerały, dzięki czemu podczas trawienia węglowodanów nie jest podkradany wapń czy witaminy z grupy B konieczne do metabolizmu.

Idziemy dalej. Orzechy, nasiona i pestki- jak najbardziej tak. Może nie jest to sama słodycz, ale z pewnością zajmują nasze kubki smakowe na dłuższą chwilę. Zamiast białych, pszennych bułeczek (wiem, że pyszne!) wprowadź chleb żytni na zakwasie, który nie będzie podbijał poziomu cukru tak, jak wspomniane buły. Biały ryż i biały makaron zamień na gruboziarniste kasze: gryczaną, pęczak oraz komosę ryżową czy amarantus. Staraj się unikać bardzo słodkich owoców: czereśnie, przejrzałe banany, winogrona czy daktyle  (aczkolwiek zawsze lepiej sięgnąć po słodki owoc, niż po tabliczkę czekolady).

Nie jedz: batoników, czekolad, ciastek, wszelakich słodyczy zarówno gotowych, jak i domowych. Nie pij soków owocowych i kolorowych napojów gazowanych.

Najważniejsze, żeby wytrwać w postanowieniu i nie złamać się w ciągu pierwszych dni detoksu. Później jest już tylko łatwiej. Naprawdę warto spróbować biorąc pod uwagę to, co otrzymujemy w zamian. Mówią, że po zakończeniu bezcukrowej przygody dotychczasowy smak czekoladowej, rozpływającej się w ustach muffinki smakuje, jak suchy cukier z cukiernicy.

Ja spóbuję się przekonać, czy istnieje życie bez cukru. Kto w to wchodzi ? 😉


Opracowano na podstawie:
  1. Marszałek M.; Cukrzyca typu 2 a choroba Alzheimera – jedna czy dwie choroby? Mechanizmy asocjacji. ; Postepy Hig Med Dosw (online), 2013; 67: 653-671 e-ISSN 1732-2693
  2. Lina Nertby Aurell, Mia Clase; Food Pharmacy; 2017
  3. Richard Jacoby,Raquel Baldelomar; Cukier. Cichy zabójca: jak się pozbyć uzależnienia od największej trucizny; 2016
  4. http://www.entertheroom.pl/food/5966-wata-z-mozgu-czyli-jak-cukier-dziala-na-organizm